Οι Τουρκαλβανοί που είχαν έρθει στην Πελοπόννησο για να βοηθήσουν τους Τούρκους να καταστείλουν την εξέγερση των Ελλήνων που τους βοηθούσαν οι Ρώσοι, είχαν καταντήσει ο φόβος και ο τρόμος για τους Έλληνες. Παντού όπου περνούσαν σκόρπιζαν τον θάνατο και την καταστροφή, για μια ολόκληρη δεκαετία. Είχαν καταστεί επικίνδυνοι ακόμα και για τους Τούρκους.
Για το λόγο αυτό οι Τούρκοι το 1779 αποφάσισαν να εξοντώσουν τούς Τουρκαλβανούς και για αυτό ζήτησαν και την βοήθεια των Ελλήνων Κλεφτών και Αρματολών, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Τούρκων και διακόσιοι Οπλαρχηγοί με 2.000 Κλέφτες και Αρματολούς έφθασαν στις 12 Ιουλίου 1779 και έπιασαν τα Τρίκορφα έξω από την Τρίπολη, έτοιμοι να βοηθήσουν τους Τούρκους για την εξόντωση των Τουρκαλβανων. Στην επιχείρηση αυτή πήρε μέρος και ο Χρήστος Ντουσιακίτης όπως φαίνεται από τα παρακάτω έγγραφα. Πριν από τη μάχη οι Κλεφτοκαπετάνοι πήραν γράμμα από τους Αλβανούς που τους έγραφαν. "Κλεφτοκαπετάνοι Μοραΐτες.
Δεν έκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και να ρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ δεν το παντέχουμε τούτο το πράγμα και σαν εσείς είχατε αιτίγια μαζί με εμάς, τότενες ναρχούσασταν παλικαρίσια να τα βάζαμε ορέ τα πράγματα στην καλή την στράτα. Μα τον θεό δεν σας λέμε ψέματα, ακούστε ταις γραφαίς μας και ταις ορμήνιες μας, γιατί ταχύ οι Τούρκοι θε να βαρέσουνε και εσάς όλους και θα σας σκοτώσουνε, ελάτε σαν καλά παλικάρια που ήσαστε να τα συμφωνήσουμε, μη καρτερείτε.
Τριπολιτζά 8 Ιουλίου 1779
Οι Γενικοί Αρχηγοί
Αλη Χατζή Οσμάν Μπέης Αχμέτ Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης Καρασουλάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Οι Υπαρχηγοί
Πρέφας Μπέης
Αβδουλάχ Μπέης
Αλή - Πρέμος Μπέης Ασλάν Μπέης
Μουσταφά Μπέης
Μουρτο - Αμζα Μπέης
Αλιο Μπέης
68
Τότε και οι οπλαρχηγοί των Κλεφτών και Αρματολών συσκεφθέντες σε πολεμικό Συμβούλιο απάντησαν ως εξής: " Αρβανίτες: Το γράμμα σας το λάβαμε και σας γράφουμε και ημείς ότι ποτέ δεν είχαμε σκοπό για να ανταμωθούμε με τους Τούρκους, διότι και αυτούς τους θεωρούμε κακούς εχθρούς μας, και νάρθουμε να σας κτυπήσουμε, το θέλατε εσείς, γιατί από τον καιρό που γένηκε το Σεφέρι (Επανάσταση) το Μάρτη το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μοριά για να βοηθήσετε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μοραΐτες, δέκα χρόνια γίνονται από τον καιρό εκείνο που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκοτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας και μας κάνατε τέτοια πολλά κακά και εμείς δεν μπορούμε πια να σας χωνεύσουμε και ούτε να σας συγχωρήσουμε, για δαύτο μαζωχθήκαμε ούλοι εδώ πέρα να σας χτυπήσουμε και με την δύναμη του Θεού αν μπορέσουμε και να σας διώξουμε πλια από το Μοριά. Αν εσείς δεν θέλετε για να πολεμήσουμε και να σκοτωθούμε για όλα τα χάλια που μας εκάνατε και ελάτε μερικοί από όλους σας να μας φέρετε τα άρματα σας και να μας δώσετε και όσα χρήματα έχετε στα κεμέρια σας που τα μαζώξατε από τους Πατριώτες μας και ύστερα να σας στείλουμε με μεγάλο σιγουρητό στην πατρίδα σας, ελάτε και σας καρτερούμε γιατί παν εκείνα που ξέρατε, ελάτε το ταχύ γιατί αλλιώς θα το μετανιώσετε.
Από τα Τρίκορφα 10 Ιουλίου 1779
Με την συμφωνία από όλους τους Κλέφτες και τους Αρματολούς του Μοριά υπογράφουμε εμείς:
1.1 Οι πρώτοι Αρχηγοί
Κων/νος Κολοκοτρώνης
Αναγνώστης Κολοκοτρώνης
Αλέξης Ντάρας Αποστόλης Κολοκοτρώνης
1.2 Οι Υπαρχηγοί
Γεώργιος Κολοκοτρώνης
Γιάννης Θεάκος
Γιάννης Κόρδας
Γιάννης Ρούσης
Χρήστος Ντουσιακίτης
Γιάννης Ντάβος
Δήμος Μπαρακούρης
Πάνος Κρεμαστιώτης
Αναστάσιος Μιουτζάρας
Γεωργός Μαργέλης
Παναγιώτης Βενετσάνος ή Παναγιώταρος
69
Ανταλλάχθηκαν και άλλες επιστολές αλλά δεν έγινε συμφωνία και επακολούθησε σύγκρουση μεταξύ Κλεφταρματολών και Αλβανών στα Τρίκορφα, με αποτέλεσμα την εξόντωση 12.000 περίπου Αλβανών. επτακόσιοι περίπου διασώθηκαν που μετά από πολλές περιπέτειες έφτασαν στην πατρίδα τους την Αλβανία.
Από τους Έλληνες φονεύθηκαν εκατόν δέκα (110) και Εζωγρήθησαν σαράντα (40). Το 1780 ο Χρήστος Ντουσιακίτης βρέθηκε να συνεργάζεται στη Μάνη με τον Κωνσταντή Κολοκοτρώνη. Ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης με τους αδελφούς του Αναγνώστην, Γεώργιον και Αποστόλην με 150 Καρυτινούς, ο Παναγιώταρος με 20 Λάκωνες, ο Αλέξης Ντάρας με τους Θιάκον, Κόρδαν, Ρούσην με 100 Αρκαδίους ο Κρεμαστιώτης με 40 Λακεδαιμονίους, ο Μαντζάρης με 60 Τριπολιτζιώτες και ο Χρήστος Ντουσιακίτης με 30 Κορινθίους συμποσούμενοι όλοι ως 430 στις 20 Ιουλίου έφυγαν από την Σιλίμνα και οχυρώθηκαν στην Καστανιά Λακωνίας
Τηλεβόλα και αφού επί οκτώ ημέρες και νύχτες αμύνθηκαν γενναία χωρίς τροφές και νερό, εξόρμησαν με τα ξίφη στα χέρια το βράδυ της 28 Ιουλίου 1870 μετά τη δύση της Σελήνης και αποδεκατίσθηκαν από τους Τούρκους.
Διασώθηκαν μόνο ο Αναγνώστης Κολοκοτρώνης με τον ανιψιό του Θεόδωρο ηλικίας τότε δέκα χρόνων με 36 Καρυτινούς, ο Ντάρας με τον Θίακόν, Κόρδαν και Ρούσην με 28 παλικάρια Αρκαδίους, ο Κρεμαστιώτης με 16 Λακεδαιμονίους, ο Μαντζάρης με 8 Τριπολιτζιώτες και ο Χρήστος Ντουσιακίτης με 12 Κορινθίους, συνολικά 109 άτομα. Από τους Τούρκους στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 2.000 και πληγώθηκαν 600.
Οι διασωθέντες Έλληνες κατέφυγαν τελικά στη Λακωνία και εκεί προστατεύθηκαν στα σπίτια των προυχόντων της Περιοχής εκείνης. Από εκεί ο Χρήστος Ντουσιακίτης διέφυγε αργότερα στην Κορινθία όπου συνέχισε τη δράση του ενοχλώντας και πολεμώντας πάντα τους Τούρκους.
